Zelf ben ik gek op alles wat maar enigzins met creëren te maken heeft. Ik kan geen winkel met kunstmateriaal binnenlopen of ik moet en zal dan eens zachtjes over die grote doos kleurpotloden aaien, beetje raar misschien. Toch blijft klei voor mij toch de meest fantastische materie om mee te werken.
Beeld je eens in: het komt gewoon uit de grond en je kunt er echt een hele wereld mee bouwen, bakstenen, huizen , gebouwen, beelden, potten, schalen....
Het is ook zo heerlijk tastbaar en soepel,je kunt er in knijpen, mee vormen, rollen. Na al die jaren krijg ik nog steeds een gelukzalig gevoel vanbinnen als ik een pak klei open.
Voor kinderen is het gewoon een hele dankbare materie om mee aan de slag te gaan. Met klei kunnen ze dingen maken die niet mogelijk zijn in de tweedimensionale wereld van papier, verf of potloden. Boetseren is gewoon een geweldige manier om je uit te drukken.
Toen mijn kinderen klein waren, boetseerden ze vooral de dingen uit hun leefwereld.
Daar was heel heel veel eten bij (kinderen van hun moeder!) worst met hele grote ( soort Engelse versie van) erwtjes, rijkelijk belegde pizza's, massaal veel spaghetti want ja , dat was leuk maken met de knoflookpers.
Ze maakten ook de dingen die leefden in hun verbeelding. Ik herinner mij een periode waarin er heel wat gevaarlijke onder-het -bed-monsters met grote tanden en kronkelende staarten geboetseerd werden.
Of ze gaven vorm aan hun wensen, er zijn heel wat kindjes met een hond geboetseerd in die tijd. (Nee, de hond is er nooit gekomen)
Ook bij dat boetseren hanteerde ik graag de hands-off approach.
Dat wil zeggen, ik geef technische feedback op hun vraag. maar ik ga ze niet volledig sturen.
Dat ging dan ongeveer zo:
Ja, als je wil dat de dino kan staan, dan moet je misschien zijn poten wat steviger maken.
Misschien zijn de vleugels te fijn gemaakt waardoor ze wat afbreken?
Ja als je teveel water gebruikt, kan je beeld wel een beetje inzakken.
Als er een zeldzaam moment van gebrek aan inspiratie opdook, stelde ik wat open vragen.
Waar slaapt de hond dan?
En dan waren ze weer vertrokken, Een halfuur later, had de hond een hok, een persoonlijke zetel, een slaapknuffel en dekentje, een eetbak, een drinkbak en zelfs een hondentutje.
Ik vind klei een echte musthave in ieder gezin met kinderen in de kleuter- en lagere schoolperiode.
Als je samen met de kinderen aan de slag gaat, kan het ook echt een manier zijn om te ontdekken wat er nu juist in dat kleine hoofdje speelt. Bovendien stimuleert klei de fijne motoriek op een ongedwongen manier.
En voor kinderen met faalangst is het minder bedreigend dan dat grote witte blad waarop ze moeten tekenen, Niet tevreden, geen probleem. Doe de klei terug in een bolletje en gebruik het opnieuw.
Nu wat tijd voor de praktische vraagjes of verzuchtingen.
En moet dat echte klei zijn of kan ik me behelpen met Play Doh?
Ikzelf geef de voorkeur aan echte klei: Het voelt anders, het ruikt anders, het boetseert anders.
Maar er is inderdaad niets mis met plasticine of zelfdrogende klei van de Action. Ik ben al blij als jullie aan het boetseren gaan.
Probeer wel een beetje weg te blijven van de typische opgedrongen "we gaan nu alleen ijsjes maken "boxen van Play doh ,met mooie voorbeelden op de doos. Dat belemmert de verbeeldingskracht toch een klein beetje.
Maar waar kan ik die echte klei halen?
Klei kun je halen in de kunstbenodigdhedenzaken, Schleiper, Tinys in Kortrijk) , Lucas creative, je hebt ook kleispeciaalzaken, ik noem er maar enkele, Creakor in Handzame (superassortiment, pas op voor je het weet ben je keramiekverslaafd) , Colpaert in Nevele, Willems in het Antwerpse, en zo zul je nog wel een tiental winkels kunnen googelen.Als je klei koopt , voel dan altijd of ze nog mooi zacht is, je moet door het plastiek echt wel de klei goed met je vinger kunnen induwen, In winkels die niet veel klei verkopen, kun je nogal eens voorhebben dat de klei te hard is omdat ze er al te lang staat. En dan is je boetseerplezier helemaal vergald, klei moet soepel aanvoelen.
OMG dat komt in pakken van 10 kg? Krijgen we dat ooit op?
Ja, dat gaat sneller dan je denkt. Maar je kunt de klei zeker een aantal maanden goed bewaren als je hem mooi afsluit met een paar plastieke zakken en hem in een koele berging (niet waar het vriest hé) bewaart.
Voor een pak van 10 kg betaal je trouwens rond de 10 euro. (dat zijn ongeveer 3 cappuccino's)
Vanaf welke leeftijd zou je daarmee kunnen beginnen?
Mijn kinderen waren al met klei aan ht experimenteren rond de leeftijd van 2 jaar. Dat ging perfect met wat begeleiding.
Dat waren dan vooral rolletjes en bolletjes. Ik zou dan wel opteren voor echte klei, omdat dat een natuurlijk product is. Zo moet je je geen zorgen maken als hun handje eens naar hun mond gaat.
Maar zeg, moet dat dan niet gebakken worden?
Euhm nee, niets moet toch? Natuurlijk, als het gebakken wordt, blijft het voor eeuwig bestaan, nu is het wat fragieler.
Maar niet iedere tekening wordt ingekaderd toch? De bouwsels van kartonnen dozen sieren ook niet eeuwig de living of wel?
En kunnen we dat thuis niet bakken? Wel, als je oven tot 950 graden gaat, dan wel. Nee dus!
En dat bakken brengt ook wel risico's met zich mee, er kunnen luchtbelletjes of barstjes van binnen zitten, waardoor de boel ontploft in de oven.
Dus de pottenbakker die in je buurt zit, zal inderdaad niet happig zijn om die draak met zijn dikke buik te bakken.
Mijn advies: geniet van het proces, en zet het resultaat voorzichtig op de kast.