Elk jaar boek ik nog enkele keramiekworkshops met mijn keramiekvriendinnen!
Veel mensen vroegen mij dan : Maar waarom volg jij nog workshops in iets wat je al zo lang doet (23 jaar). Kun je het dan nog niet goed genoeg?Dat zijn de vragen die ik heel vaak krijg en vaak wist ik niet goed hoe daarop te reageren.
Ik mompelde dan maar dat ik nooit genoeg kon bijleren, dat je overal wel iets opstak, dat het inspirerend was om andere pottenbakkers aan het werk te zien. Allemaal waarheden als koeien wat ik hier zeg en ook allemaal dingen waar ik achter sta. Toch vond ik mijn antwoorden zelf niet zo bevredigend.
Maar toen ik onlangs mijn ovens vulde en ondertussen naar een podcast- interview met mijn grote creatieve held Danny Gregory luisterde, ging het licht aan!
Hij vroeg zich af wanneer je je jezelf een expert in iets kunt noemen?
Ik moet zeggen dat is iets wat ik me ook vaak afvraag! Wanneer is goed goed genoeg? Hoe goed kan je worden? En een heel belangrijke, hoe kan je het nog beter overbrengen als leraar?
Ik ben een grote fan van het no-nonsensgehalte van Pippi Langkous maar bij haar te pas en te onpas gekopieerde uitdrukking "ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan" op social media frons ik toch telkens weer mijn wenkbrauwen!
Toch word je tegenwoordig soms al aangemoedigd om je een expert in iets te noemen als je het beter kan dan een ander. Hier heb ik mijn twijfels bij. Hebben die mensen ooit al gehoord van het spreekwoord: in het land der blinden, is éénoog koning?
Anderen claimen expertise door jarenlange ervaring. Daar kan ik al iets beter inkomen. Ervaring en oefening zijn uiteraard heel belangrijk maar toch, met ervaring alleen kun je jezelf nog geen expert noemen.
Als je 20 jaar met de auto rijdt, dan rij je natuurlijk beter dan na 3 maanden, maar rij je dan ook beter dan na 7 jaar rijervaring?
Als je al 20 jaar avondeten maakt voor je gezin, verbeter je dan telkens of blijft je kookniveau ergens stagneren?
Of als je gedurende tientallen jaren elke dag zingt onder de douche, kun je dan The Voice winnen?
Juist, ja !?
Toen kwam Danny op de proppen met die geweldig geformuleerde gedachte waardoor ik alle keramiek uit mijn handen liet vallen, nee, toch niet, voorzichtig neerzette en vliegensvlug naar mijn notitieboekje greep!
Als je een expert wil worden, moet je STRETCHEN!
Het zit zo: Als we iets nieuws leren, zijn we daar intens mee bezig.
We staan stil bij iedere handeling, we reflecteren en vragen ons constant af hoe we nog kunnen verbeteren. Het is ook megafun om van 0% iets kunnen naar 70% iets kunnen te gaan, en we zijn best tevreden met de vooruitgang en het resultaat.
We hebben de manier om het te kunnen gevonden, het recept waarmee we 70% halen, werkt, dus daar blijven we bij. 70%, dat is behoorlijk veel toch? Dus we gaan een beetje op de automatische piloot, en zo onwikkelen we ons niet tot expert.
Als je op dezelfde manier blijft potten draaien met dezelfde techniek, volstaat het niet om 10 000 uren te oefenen. Neen, dan word je niet steeds beter. Je moet jezelf pushen, je moet doelen stellen, je moet workshops volgen, uitdagingen aangaan, feedback vragen. Je moet levenslang leren! Danny formuleerde het als volgt:
Expertise krijg je dus door hard te werken en veel te oefenen MAAR WEL in combinatie met je doelen steeds hoger te stellen.
En dat is dus exact de reden waarom ik nog steeds al die workshops volg!
En jij? Wil je ook eens stretchen, heb je interesse om bij te leren? Misschien is dit iets voor jou? Er zijn door ziekte terug 2 plaatsjes vrijgekomen in deze workshop: https://sabinevanbiervliet.be/workshops/1138/5-dagen-intensief-leren-pottendraaien-voor-volwassenen/