Zal ik je eens een geheimpje verklappen?Ik maak niet graag keramiek op bestelling..Geen idee hoe het komt maar bij de vraag; maak jij ook dingen op bestelling, begin ik spontaan te zweten. Stresslevel stijgt onmiddellijk tot 10.
De potentiële klant begint meestal heel enthousiast over zo’n soort koffiemok zoals ik er één staan heb... maar dan wel met een iets sierlijker oor, en als het kan een beetje smaller bovenaan en een beetje breder in het midden, en oh ja, wel blauw maar in een andere tint, misschien toch met een ander decoratief momentje, en met een hoger voetje.
Eigenlijk gaat het gewoon over een totaal ander koffiemok! Helemaal niet erg als je je wensen kenbaar maakt, maar ik denk dan meteen : oh nee, dat gaat me zeker niet lukken!
Maar het kan erger, en ook al een paar keer meegemaakt, zo’n tas als een collegapottenbakker, dan wel EXACT hetzelfde maar aan de helft van de prijs. There is no shame in this world! Geen haar op mijn hoofd die denkt om daar op in te gaan, niet aan de halve prijs en niet aan de dubbele prijs.
Waarom ik van die bestellingen zo'n stress krijg? Als ik er over nadenk, kom ik tot volgende conclusies:
Ten eerste, al die specificaties en eisen geven mijn uitstelgedrag een enorme boost! Maar zo als dat gaat met dingen die moeten gebeuren maar die je uitstelt, ze nemen enorm veel plaats in in je hoofd!
Als ik er dan uiteindelijk aan begin, maak ik meteen 2 of 3 exemplaren van dat stuk. Want ja, er kan immers vanalles mislopen tijdens het proces, bij het afdraaien, het oor er aan plaatsen, in de oven, bij het glazuren, of ik laat van lompigheid de beste van de drie uit mijn handen vallen (been there, done that)....dus dat kost mij al meer tijd, meer klei, meer glazuur en meer electriciteit dan als ik gewoon spontaan een koffiemok draai.
Bovendien blijf ik dan achteraf zitten met 1 of 2 koffiemokken die gewoon niet bij mijn gamma passen en die ik ook niet kwijtraak.
Het is ook moeilijk om iets te maken dat in iemand anders hoofd zit (geloof me :het is soms al moeilijk om iets te maken dat in mijn eigen hoofd zit).
En meestal is het toch net iets anders dan ze bedoeld hadden: je weet wel :: ietsje te breed, niet exact de juiste tint, een te hoog voetje. Je kunt ze het ook niet kwalijk nemen: Mensen die iets laten maken op bestelling, doen dat uiteindelijk omdat ze precies weten wat ze willen.
Dus nee, ik vind dat niet zo fijn, die bestellingen. Maar er is een uitzondering: Als je zegt: Sabine, maak iets met een hoek af en veel kleuren waar ik eten kan in leggen. Of graag iets voor in de tuin waar de katten van verschieten, of een plantenpot met poten en oren... Ik kan mij misschien specialiseren in « vage bestellingen » of zo? Iemand interesse?